ŞİİR VE HAYAT

Konuştuk yine kalbimle... Dün gece yine senden bahsettik,uzun,uzun Sensizliğin  zindanında, sensiz bir volta attık Özlemle konuştu:Çok özlemiş,ağladı gidişine Sonra yine uzun bir sessizlik çöktü, Bir sigara yaktım yokluğunda Gözlerin düştü zifiri karanlığa inat, Aydınlığı oldu çırpınışlarımızın Ama nafile yoksun yine, bir gün, bir gece daha Sesin çınlattı ortalığı, koştum sesin gittiği yere, yoktun Ve anladım rüyadaydım Ama ne önemi var gülüm; Sessizliğinde sarıldığım yastığımda, Kokun sinmiş bedenimde, ruhumda, Seni aradım bulabilir miyim diye Şimdi hangi diyarlar da,hangi bilinmezlerde kayboldun Hangi tren garında bıraktın geçmişini ve gittin Giderken neler aldığını biliyormusun benden; Kalbimi, ruhumu,seninle olan hayallerimi çaldın benden Şimdi sen yoksun ya gittin ya uzaklara Dertleşiyoruz kırdığın kalbimle Sen kiminlesin, ne düşüncelerdesin bilmiyorum Ama seni sevmekten başka bir işi yok biçare gönlümün..                                

Sevmek özlemektir seni her düşen yağmur damlasında düşlemek.. Hiç bitmeyen tutku ile hayata bağlanmaktır. Bebek adımları ile yürümektir düşe kalka Umutsuzluğa direnmek, karanlığa küfretmektir. Seni sevmek !... Belki de boşa kürek çekmektir, sonu yalnızlıkla biten Seni sevmek... Hayatı vatan türküleri,anadolu ezgileri tadında yaşamaktır. Seni sevmek Yürekte ateş dudakta ıslık, Bir çocuğun gözlerindeki masumiyetiyle bakabilmektir. Seni sevmek!.. Erdemli olabilmenin son noktasın ulaşmaktır. Bir ırmağa akabilmek,okyanus olmaktır. Belkide şairane düşünmektir seni sevmek.                                   Yazan : Songül DİRİM                                   Düzenleme: Caner TÜRE