ŞİİR VE HAYAT

Biliyormusun ? Çok uzun zamandır düşünüyorum Bizi ve yaşadığımız her halt neyse işte Aşk, Sevgi veya sevda demiyorum bilerek Çünkü sevgi değil bu, ne sevda nede aşk Ama ben öyle sandım uzun zaman Yada öyle  öyle inandırdım kendimi Zor yoldan anladım Aşk değilmiş, benim inandığım Kocaman bir hiçlikmiş oysa İçimde sevda diye taşıdığım Çırpınışlarıymış yüreğimin Ben aşktan sandığım her çarpışı Ben hep benimle sanıyordum seni Oysa sen hiç bende yokmuşsun Gittin yapa yalnız kaldım  Önüme serdin bütün gerçeği Ama ben inanmadım Yada İnandım yalan, tek umudumdu Ben  ona sarıldım Zor yoldan anladım dedim ya Bir o kadar da zordu, bununla yüzleşmek Bağımlılıktan kurtulmak gibiydi Seni unutmak, krizler, sanrılar Acılar, ağrılar, özgürleşiyordum aslında;   Özgürlüğün bir beli vardı elbet Ben bu bedeli ödüyordum Kurtuluyordum esaretlerimden bir bir Ve kırdım sonunda yüreğimdeki prangaları Şimdi özgür yüreğim Caner TÜRE  04.05.2022   

Ne kadarda kolaydı senin için Sadece bir kaç kelime döküldü dudaklarından Bitti, unut dedin ve gittin, hiç düşünmedin Ben ne olurum, ne yaparım sensiz Nasihat gibiydi son sözün, Unut dedin sanki çok kolaymış gibi Dinledim sözünü.... Unut dedin ya, bak unuttum seni Kalmadı senden hiç bir hatıra, Ne gözlerin geliyor aklıma, nede hayalin Dilime yasakladım çoktan adını Yokluğun da  acıtmıyor artık  canımı Oldu son dileğin, bak unuttum seni Kolay olmadı elbet, kaç kare yemin ettim Kaç kere vazgeçtim yemininden Yanına gelip çocuk gibi ağlamak istedim dizlerinde Kaç kere elim gitti telefona duymak için sesini Kaç kere bekledim köşe başlarında,  Bir kere görmek için seni Yüreğimi ellerimle sökmek gibi bir şey seni unutmak Oldu bak istediğin Unuttum seni Seninle başlar biterdi günüm Yüzün günüme güneşim Geceme yıldızım gözlerin Dünyam senden ibaretti benim Seni unutmaksa kıyametim  Oldu bak istediği unuttum seni Aşkın yaşama sebebimdi benim Şu hayatımın anlamıydın Sen canıma candın benim Canım

Değer mi yüreğim Yine gecenin bir yarısı yine haram uykular Gecenin zifiri karanlığı gibi çökmüş üstüne hüzün Öyle bir hiçliktesin ki, ne başlangıcı belli ne sonu Değer mi  yüreğim uğruna çektiğin bunca acıya Değer mi  yüreğim Baştan sona saçma, daha ilk satırından belli sonu ayrılık yazılmış,  Adına aşk denen ucuz bir romanın figüranı olmaya Şimdi faydası yok pişmanlığın, bir şey gelmez elinden Geri getiremezsin ömründen çalınan yılları Tüketecek seni içten içe yanan ateş Ve anlayacaksın da en sonunda artık çok geç olacak