ŞİİR VE HAYAT

Biliyormusun ? Ömrümün bu sonbaharında Senden sonra ilkleri yaşıyorum Vicdanım rahat, pişmanlığım yok Huzurluyum, hiç olmadım kadar Yüreğim de alışılmış sızı yok üzerimdeki o kasvetli sessizlik Sebepsiz iç çekişlerim bitti Uzaklar dalmıyorum artık Ve geceler hapis değil artık bana Korkmuyorum karanlıktan Senden sonra ilk defa dışarı çıktım Yürüdüm şehrin sokaklarında Bir sahil kahvesinde  çay içtim Denizin kokusunu çektim içime Senden sonra ilk defa .. ilk defa düşünmedim seni İlk defa buğulanmadı gözlerim Aylar sonra ilk defa rahat uyudum Rüya gördüm kabuslar yerine Ne kadar üzülmüştüm gittiğine Hep kendimi suçladım Kendimde aradım hatayı Şimdi diyorum  iyi ki gitmiş Çünkü seninle ben yaşamıyormuşum hayatı  

Hani şikayet ederdin, sevmezdin Hani hep eleştirir, değiş derdin ya Çocuk gibi bulurdun bir tarafımı  Beğenmezdin, büyü derdin  Hatta bunun için kavga ederdik Sırf bunun için terk ettin ya beni Değiştim ben, şimdi bambaşka biriyim Daha oturaklıyım, daha olgun davranışlarım Şimdi istediğin gibiyim, tamda istediğin adamım Ben değiştim, büyüttüm İçimdeki çocuğu O Çocuk büyüdü, ben kayboldum Şimdi bir tarafım yok, eksiğim Önce İçimdeki umudum soldu, sonra gülen yüzüm Ben değiştim, Büyüttüm içimdeki çocuğu O Çocuk hayata tutunuşum O çocuk sevecen yanım, neşem O çocuk tertemiz yüreğim En önemlisi ne biliyor musun, seni seven yanımdı  Çocukça ama su kadar berrak ve temiz Büyüdü içimdeki çocuk, kirlendi, gel gör eserini 02.06.2022 Caner TÜRE  

Biliyormusun ? Çok uzun zamandır düşünüyorum Bizi ve yaşadığımız her halt neyse işte Aşk, Sevgi veya sevda demiyorum bilerek Çünkü sevgi değil bu, ne sevda nede aşk Ama ben öyle sandım uzun zaman Yada öyle  öyle inandırdım kendimi Zor yoldan anladım Aşk değilmiş, benim inandığım Kocaman bir hiçlikmiş oysa İçimde sevda diye taşıdığım Çırpınışlarıymış yüreğimin Ben aşktan sandığım her çarpışı Ben hep benimle sanıyordum seni Oysa sen hiç bende yokmuşsun Gittin yapa yalnız kaldım  Önüme serdin bütün gerçeği Ama ben inanmadım Yada İnandım yalan, tek umudumdu Ben  ona sarıldım Zor yoldan anladım dedim ya Bir o kadar da zordu, bununla yüzleşmek Bağımlılıktan kurtulmak gibiydi Seni unutmak, krizler, sanrılar Acılar, ağrılar, özgürleşiyordum aslında;   Özgürlüğün bir beli vardı elbet Ben bu bedeli ödüyordum Kurtuluyordum esaretlerimden bir bir Ve kırdım sonunda yüreğimdeki prangaları Şimdi özgür yüreğim Caner TÜRE  04.05.2022   

Sen sonsuz bir derya olsan Ben sende bir damla Gitsem , karışsam bulutlara Yağmur olsam, Yağsam gökyüzünden Karışsam nehirlere, nehrin sonu  sen Hayat olsan yaşasam seni an be an  Yada biz aşk tadına masal olsak Anlatılsak evvelden ezele Garip mecnunu, Ferhat'ı, Kerem'i ben Leylası Şirini, Aslı'sı sen Şiir olsam, dökülsem satırlara Şairi,  kalemi sen Türkü olsak aşıkların dilinde  Çalınan sazı ben, mızrabı sen Seyyah olsam düşsem yollara Gezinsem diyar diyar Hasretinle içimi cayır cayır yakan Toprağım, vatanım sen                                               CANER TÜRE  

İstemezdim böyle olsun İstemezdim bir peri masalı gibi başlayan bu aşk Bir trajedi romanı gibi bitsin Gitmek çare olmazdı belki bir umudum olsa Savaşırdım dişimle tırnağımla Sana rağmen seni kaybetmemek için Ama Kalmadı başka çarem Sen gönderdin bende gittim Gittiğim yoldan dönmem gayrı Gönlümde ne sevgin kaldı nede hatırın Bitmedi suçlamaların, bitmedi inadın Duymadın sesimi Kırgınım! Küskün Gel barışalım desen  barışmam gayrı Kurudular bir bir  umut pınarlarım Kışa dönd0 yazım baharım Ayaz vurdu kurudu goncalarım savruldu yapraklarım Bahar olup gelsen çiçek açmam gayrı Unuttum Seni nasıl anlatayım Soluk bir resim gibisin hayal meyal yüzün Bir köşede tozlanan eski bir hatıra gibisin Ve kalbim Aşkınla kavrulan kalbim Buz kesmiş köşe bucak Güneş olup gelsen yanmaz gayrı  

Bir yıl daha geçti senden uzakta Geçti Bir İlk bahar bir yaz ve sonbahar Geldi sonunda hüzün mevsimi Sararan  yaprak misali gençliğim Savrulup gidiyor ömrümden Gel benim sana ihtiyacım var Şimdi  hüzün yağmurları yağarken    Gri gökyüzüm ne kuşlar uçar Ne ebem kuşağı uzanır kırlarıma Ne çicekler kaldı bahçelerim de Nede uçuşan kelebekler İçimde ki çocuk  çoktan öksüz Bu daha başlangıç biliyorum Şimdi geceler daha uzun daha karanlık Yüreğimi avucuna almış üşütürken yalnızlık Benim sana ihtiyacım var Yaklaşıyor  ömrümüm son mevsimi Vurmadan son fırtınası başım yağdırmadan karları içimdeki son umudu soldurmadan ayazı Gel baharım benim sana ihtiyacım var  

Sonbaharın hüznü düşünce yazına Seni delice seven beni hatırla Yalnızlığın ayazı düşünce ruhuna Yaşadığımız o mutlu günleri hatırla Sararıp düşen her yaprakta Rüzgarın saçlarını her okşadığında Pencerene düşen her bir yağmur damlasında Seni seven beni hatırla Dinlediğin bütün şarkı, okuduğun her mısrada Hatıralar düşünce bir bir aklına Gözlerinin buğusu düştüğünde toprağa Seni seven beni hatırla  

Adil Değilmiş Aşk Öyle sevmişim ki  seni basiretim mi bağlanmış Yitip  gitmiş aklım kör olmuş gözlerim  görememişim gerçeği Bilemiyorum   sevdana  kaptırmışım Öyle bir masala inandırmıştım ki kendimi Kalbimi koca bir saray ,seni sultan Bedenimde can, benim gibi aşık, benim gibi seviyor sanırken Sen bende tutsakmışsın kalbim sana zindan Aşkım ayağında pranga Hakketmedik ikimizde yaşadıklarımızı Ne sen böyle sevilmeyi nede ben  acı çekmeyi Sen kolayı seçtin, bir kelime kadar kısa Bir vedaya sığdıracak kadar vefasızca İkimiz için kurduğum  dünyayı, hayallerimi Umutlarımı bir bir üstüme yıkıp gittin sen Virane bir yürek, elimden kayıp giden gençliğim Yaşanması her yanıyla zor bir hayat Yüreğime bir kurşun gibi saplan bir aşk Ve o aşktan yavaş yavaş öldüren bir yara bana kalan Adil değilmiş aşk