ŞİİR VE HAYAT

Ey Aşk Hoş geldin Gönülden gönüle arayıp durduğum Şarkılar da türkülerde adını çokta duyduğum Kendisiyle tanışmaya bir türlü nail olmadığım Dilden dile anlatılan bir masal sandığım ey aşk Yüreğime, can evime hoş geldin Dağıttın başımın üstün ki kara bulutları Son demine gelmiş ömrüme getirdin baharı Unutturdun geçmişimdeki kötü hatıraları Sefa  geldin ey aşk, hoş geldin Bilmezdim senden önce içimde yeşeren o tuhaf hissin mutluluk Zamansız düşlere dalışımın, yüzümdeki tebessümün Yüreğimin göğsümden fırlayacak gibi atmasının ,sebebinin sen olduğunu Sefa geldin ey aşk hoş, geldin Küstüğüm şarkıları, türküleri  söylüyorum şimdi bağıra çağıra İçim de sonsuz bir neşe dilimde bir ıslık Yürüyorum saatlerce şehrin sokaklarında Şiirden anlamayan ben, şiirlerler yazıyorum Mutluluklara, sevdalara, umutlara Sefa geldin ey aşk hoş geldin

Adil Değilmiş Aşk Öyle sevmişim ki  seni basiretim mi bağlanmış Yitip  gitmiş aklım kör olmuş gözlerim  görememişim gerçeği Bilemiyorum   sevdana  kaptırmışım Öyle bir masala inandırmıştım ki kendimi Kalbimi koca bir saray ,seni sultan Bedenimde can, benim gibi aşık, benim gibi seviyor sanırken Sen bende tutsakmışsın kalbim sana zindan Aşkım ayağında pranga Hakketmedik ikimizde yaşadıklarımızı Ne sen böyle sevilmeyi nede ben  acı çekmeyi Sen kolayı seçtin, bir kelime kadar kısa Bir vedaya sığdıracak kadar vefasızca İkimiz için kurduğum  dünyayı, hayallerimi Umutlarımı bir bir üstüme yıkıp gittin sen Virane bir yürek, elimden kayıp giden gençliğim Yaşanması her yanıyla zor bir hayat Yüreğime bir kurşun gibi saplan bir aşk Ve o aşktan yavaş yavaş öldüren bir yara bana kalan Adil değilmiş aşk

Yıllar önce çıktığın da karşıma Bir çoban ateşi yaktın yüreğim de Aşka küsmüş yüreğim seninle öğrendi Unuttuğu duyguları, yine bir başka attı Yine sevdalandım en karasından O, tatlı telaşlar, o kapılıp gidilen düşler İşte aşk bu, sevmek,  mutlu olmak.. İçimde ansızın kopan sevinç fırtınaları  Sonra dedim ki iyi var,  iyi ki çıkmış karşıma İyi ki sevmişim, iyi ki sevmiş Sen Bu dünyada bedenime verilmiş bir can Sen alnıma yazılmış en güzel yazım Teşekkür ederim bana bun sevdayı yaşattığın için

AĞAÇ Ağaç ne yaprakları gidince ölür Nede dallarına kar yağdı diye Ağaç direnir zemherinin ayazına Fırtınasına, boranına yıpranır belki Ama vazgeçmez sevdasından Sabırla bekler baharını Sevgilisidir çünkü bahar Bilir ağaç gelince o yağmuru can verir Rüzgarı şefkat ile okşar dallarını Sevgiyle doldurur dallarını yaprak, yaprak Bekleyişi bundandır ağacın sabrı sevdadan...

Ben Şair Değilim Ben şair değilim bilmem şiir yazmayı                Beceremem öyle kelimelerle oynamayı Yüreğimde ki dökülür mısralara Sen düşersin aklıma öyle ansızın Beliril karşımda oturur hayalin Seni düşünür ,sana anlatırım yüreğimdeki acıyı Düştüğüm sevdayı, beni yakan ateşi Sensiz geceler de hasretimi yazdım Gittin arkanda bıraktığın harabeyi Biçare kalışımı, sana anlatamadıkları mı Umutlarımı yazdım en çok da umutsuzluklarımı Ben şair değilim yazdıklarım da şiir değil Ağıdımdır yazdıklarım kelimeler göz yaşım Dökülür kağıtlara satır satır hece hece Asla isyan değildir, yazdıklarım Yapamam kıyamam ki sana ben Kırgınım kırıldım hakkımdır biraz sitem Ben şair değilim nede bu yazdığım şiir Bu sana ulaşamayan sesim  Duyuyormusun ey yarim

OLUYORMUŞ MEĞERSE Nasıl da üzülmüştüm sen giderken Unutmam  yapamam diyordum Hayat anlamsız geliyordu sensiz Nasıl yaşardım ne yapardım Dünyamın yıkılışı kıyametimdi benim Korkuyordum açıkçası sensizlikten Kolay olmadı o günler İnkar da edemem çok acı çektim Uykusuz geçti bir çok gecem Ağladığım da oldu gizli gizli En zoru da seni soranlara gitti  diyememek Nasıl diyebilirdim ki  o artık yok Daha kendim kabul edememişken Oluyormuş meğerse alışıyor insan Anlayacağın.... Bu günlere gelmek zordu benim için Çektiğimin acının bir ölçüsü yok Anlatsam sana kelimeler kifayetsiz Yazayım desem satırlar yetersiz Vazgeçtim bir çok kez ölmek istedim Denedim de geldim o son eşiğe Sonra zamanın akıntısına bıraktım kendimi Savursun beni nereye isterse En acı ilacıymış meğer, zaman Kapandı bir bir yaralarım Önce  düşlerimden sonra yüreğimden Silindi yavaş, yavaş izlerin Oluyormuş meğerse  unutuyormuş  insan en sevdiğini bile

Aşk Öldü Aşk öldü  kapandı bir devir Fotoğraflar gibi soluyor hatıralar Siliniyor yürekte son izleri Ne şarkılar da anlatılır artık şiirler yazılır uğruna Aşk öldü yası kaldı yürekte Ne Mecnun Leylayı arar çöller de Ne de Ferhat şirinin uğruna çıkar dağlara Hani kasım da başkadır ya Kasımlar artık hüzün Aşk öldü acısı kaldı yürekte

Sorma arkadaş nasıldır halim Bakma böyle sessiz sakin durduğuma Terkedilmiş bir virane yüreğim Vazgeçtim yaşamaktan Ölüme son nefes kadar yakınım Sevdim tanrı biliyor ya çok sevdim Gözleri güneşim olmuştu, nefesi rüzgarım Varlığı huzurumdu, gülüşü düşlerim Şimdi gözlerimi kapatsam kabuslara uyanacak gibiydim Gitti düşünmeden ne olurum ne yaparım Özlemi, hasreti bir yana Bir de yokluğunu yıktı yüreğime Darmadağın bir haldeyim Sonum olacak sonunda bu sevda Ne unutabiliyor , nede çıkıyor aklımdan O terk edip gitti  ama ben hala alışamadım , Bir parçam kızgın, öfkeli bir parçam hala seviyor. Paramparça olmuş durumdayım                                      Caner TÜRE

Bilirmisin sen Ayrılığı , özlemeyi, ölmek, ne demek Ben bilirim hemde en beterinden Ayrılık, ızdırap acı günler geceler demek Öyle ki yaşamak zor, ölüm ulaşılmaz gelir Öyle yakar ki hasretin Yakan sen olduğun için feryada sesim çıkmaz. Uykusuz bir gecede tavana bakıp Dalıp gittin mi hiç boşluğa, Yâda yumrukladın mı duvarları İçtiğin cigaranın dumanına karışıp Uçup gitti mi yarınların, Sızladı mı yüreğin inceden Sen özlemek ne demek bilirmisin  Tükendi mi içinde bir bir şeyler Yâda kopardılar mi yüreğini yerinden Birinin yokluğunu hissettin mi hiç  Öksüz çocuk gibi ağladın mı hıçkıra hıçkıra Sen yalnızlık ne demek bilirmisin

Ben bir ağacım  bozkırın ortasında Yalnız bir başıma sen dallarım da bir yaprak Zemheri gelince kopup giden Çetin geçer belki bir kaç ay Üşütür belki üstüme düşen ayaz Sarsar belki rüzgar ama yıkılmam ne de kırılır dallarım... Sessizce, sabırla  beklerim  ve bilirim Gidişin  habercisiyse  zemherinin Zemherinin sonu mutlaka bahar..

Bir garip hallerdeyim bugün yine daralıyor nefesim Canım sıkıyor, aklıma geliyor unutmak istediklerim Yağmur yüklü bulutlar gibi gözlerim sevecen bir diz bulsam ağlayacak Hıçkıra, hıçkıra sağanak, sağanak Sonra bir an oluyor unutuyorum her şeyi Hayalin belirtiyor bir an geliyor oturuyor yanıma Saçlarının kokusunu çekiyorum içime Mutlu oluyor, huzur buluyorum Bir an gülüyor yüzüm, Saman alevi gibi kısa mutluluğum işte o kısa zaman kadar benim dünyam Sonrası yine kapkaranlık dehlizlerdeyim Dipsiz bir kuyudayım çıkmak istedikçe Daha derine  batıyorum Öyle zor geliyor ki bu aralar hayat ölümün kıyısından geziyorum Kimse anlamaz halimden Kimse bilmez yolcuyum Gidiyorum bir meçhule Göçmen bir kuş gibi uçmak, kanat çırpmak için sonsuzluğa bekliyor ruhum Ve ben bilmiyorum yaklaşıyor göç mevsimi

ELBET İlk ayrılık değil bu yaşadığım son da olmayacak Ne acılar gördüm, ne ihanetler, ne nankörler Ne vefasızlıklar geldi geçti ömrümden Karartmam içini, kapanır bir gün yaralarım Bu günler de geçer, dayanırım elbet Herkes konuşurken susuyorsam Sanılmasın zayıflığından suskunluğum Unutmam, bana kahpelik yapanların Hesabını sorarım  bir gün elbet Kurduğum yuvamı viran edip bozanın Görmediğini görmüş gibi söyleyip yazanın Çıkıp gittiği kapıdan,tekrar gireceğini sananın Allah  belasını verir bir gün  elbet                                                                 Caner TÜRE                                                        29.11.2018                                                      

Sormayın.....! Neden şiirlerim hep ayrılık, mutsuzluk üzerine Bilmiyorum ki mutluluğu, nasıl bir his,duygudur Nasıl yazayım bilmediğim bir konuda Nasıl anlatılır,nasıl tarif ederim, hiç bilmediğimi Yüreğe düşmeyen dökülür mü hiç kaleme Kapıldım  umutsuz, imkansız  bir aşka Sevdim,sevdikçe kırıldı,kırıldıkça kavruldum Sevmekten, mutluluktan yana dönmedi şansım Mutluluğu ben hep başka satırlarda okudum Bildiğim tek şey yalnızlığım onu yazdım Anlamam ben şiir yazmaktan,şairde değilim Yüreğimin ağıdıdır,dizelere dökülen hece, hece Mutluluğa hasretimdir yazılan her satır,dize Hüzünlüdür zira bilmez mutluluğu bu yürek Çıkarsa karşımıza bir gün mutluluk Dönerse şansım mutluluktan aşktan yana Belki bir gün yazarım bir  satır mısra Anlatırım aşkı, mutluluk nedir bilirsem Anlatırım en güzel kelimeler ile Atmaktan vazgeçmeden bu yürek                                            Caner TÜRE                                             29.10.2018

Bu kadar kolay mı unutmak,yok saymak Göz yaşlarımı dindirip yaralarımı sarmak Farkında mısın gecen zamanın bize kaybettirdiğinin Kolay mı her şeyi başa alıp yeniden başlamak Çektiğim  onca acıyı unutmak Benden aldığını yerlerine koymak Dağılan ruhumu toplamak Kolay mı hayata yeniden başlamak                                        Caner TÜRE

Ben baharı bekleyen bir ağaçtım Sen beklenen bahar, hiç gelmeyen Ayaz vurdu savurdu yapraklarımı Fırtınalar  kırdı bir bir dallarımı O kadar uzağım sana o kadar ırak Gelmedi kavuşma günü gelmedi  baharım Nasıl hazırdım oysa  bekliyordum gelişini İyi gelecektin bana saracaktın yaralarımı Gelişinle dinecekti fırtınalar Dinlenecektim, zira yorgundum zemheride Ben  baharı bekleyen bir ağaçtım Sen gelince yapraklar açacaktı dallarım Çiçeklerle donatacaktım Yine yaşamla dolacaktı Ben baharı bekleyen bir ağaçtım Sen beklenen bahar, hiç gelmeyen                                            Caner TÜRE

Kaldırmıyor artık  bu kadar derdi ruhum Ben artık yaşamaktan yoruldum Her adımı çile ile dolmuş yolum Ben artık yürümekten yoruldum Gurbette yalnız kimsesiz olmaktan Sana ve yavruma uzak  kalmaktan Bu gün yarın deyip umutlanmaktan Ben artık beklemekten yoruldum Gücüm kalmadı tutmuyor dizlerim Dertler üstüme geliyor yarıdan umudumu kesmişim Yok ki elini uzatan dost birgün daha direneyim Ben artık boşa savaşmaktan yoruldum Belki en iyisidir bırakıp gitmek Onca derdin acının tek çaresi belki Huzura ermek için tek yoludur belki ölmek Ben artık bu canı taşımaktan yoruldum                                                      Caner TÜRE