ŞİİR VE HAYAT

Bilmiyorum Sorma bana nasılım ne yapıyorum Gittiğin günden beri viraneyim Öyle paramparça olmuş durumdayım Bir daha toparlanır mıyım bilmiyorum Cennetim gözlerindi, kalbin miracım Seni sevmek en büyük günahım Cennete kovulan bir kul gibiyim Bir daha kavuşur muyum bilmiyorum Yıllarım  boşa gitti, ağardı saçlarım Yüreğimde ağır yük pişmanlıklarım İyileşmez ruhumda açtığın yaralarım Kaç ay kaç yıl yaşarım bilmiyorum                                CANER TÜRE  

SEN SEN İçimdeki umudu yeşerten su gibiydin Gittin kurudu bütün bahçelerim Yüreğimi ısıtan ateşti aşkın Gittin buz kesti her yanım SEN Işığımdın benim dünyamı  aydınlatan Gecelerimde yıldızımdı gözlerin, yüzün ay Gittin kayboldum karanlıklarda, bulamıyorum kendimi SEN  İçimdeki çocukluğumdun benim Küçük sebeplerden mutluluğum, neşem Deli dolu gençliğim  kısacık ömrümdün Bedenime candı dokunuşların, nefesin ruhum Gittin dokunuşunu unuttu bedenim Önce gençliğim gitti sonra da canım SEN Biriktirdiğim mutluluğumdun benim, hayallerim Yarınlara  umutlu bakışım Şu dünyada tek güvendiğim Oysa ben adım kadar emindim senden Ama sen gittin ve benim için bittin ŞİMDİ SEN Benim unutmak istediğim geçmişim Kırılan umutlarımsın, solan sevdam Şimdi sen benim en büyük hatam Şu hayatımda en  çok yanıldığım                                     Caner TÜRE