ŞİİR VE HAYAT

Sen sonsuz bir derya olsan Ben sende bir damla Gitsem , karışsam bulutlara Yağmur olsam, Yağsam gökyüzünden Karışsam nehirlere, nehrin sonu  sen Hayat olsan yaşasam seni an be an  Yada biz aşk tadına masal olsak Anlatılsak evvelden ezele Garip mecnunu, Ferhat'ı, Kerem'i ben Leylası Şirini, Aslı'sı sen Şiir olsam, dökülsem satırlara Şairi,  kalemi sen Türkü olsak aşıkların dilinde  Çalınan sazı ben, mızrabı sen Seyyah olsam düşsem yollara Gezinsem diyar diyar Hasretinle içimi cayır cayır yakan Toprağım, vatanım sen                                               CANER TÜRE  

İstemezdim böyle olsun İstemezdim bir peri masalı gibi başlayan bu aşk Bir trajedi romanı gibi bitsin Gitmek çare olmazdı belki bir umudum olsa Savaşırdım dişimle tırnağımla Sana rağmen seni kaybetmemek için Ama Kalmadı başka çarem Sen gönderdin bende gittim Gittiğim yoldan dönmem gayrı Gönlümde ne sevgin kaldı nede hatırın Bitmedi suçlamaların, bitmedi inadın Duymadın sesimi Kırgınım! Küskün Gel barışalım desen  barışmam gayrı Kurudular bir bir  umut pınarlarım Kışa dönd0 yazım baharım Ayaz vurdu kurudu goncalarım savruldu yapraklarım Bahar olup gelsen çiçek açmam gayrı Unuttum Seni nasıl anlatayım Soluk bir resim gibisin hayal meyal yüzün Bir köşede tozlanan eski bir hatıra gibisin Ve kalbim Aşkınla kavrulan kalbim Buz kesmiş köşe bucak Güneş olup gelsen yanmaz gayrı  

Bugün huzursuzum be kardeşim Anlam veremediğim bir sıkıntıdayım Hiç bir şey yapmak gelmiyor içimden Sanki eksilen  parçam var, kaybolan bir yanım Ne şarkıların anlamı, ne hüznü, neşesi var, Nede şiirlerin insanın içini ısıtan sıcaklığı Tatsız tuzsuz, neşesizim sanki içimde yok olan bir şey var Ağlamaklı haldeyim dolu dolu gözlerim Kasvetli hüzün, matem havası çökmüş Cenazeler kalkıyor bugün yüreğimden Sanki içimde ölen bir şey var. Başka biri gibi uyanıyorum sanki her güne Beni ben yapan ruhumu yitiriyorum Bazen silik bir resim gelir gözlerimin önüne Unutulmuş güzel bir anı gibi, tam hatırlamadığım biri var Tam olarak nasıl anlatılır bilemiyorum Hani çok iyi bilirsin de gelmez ya bir türlü aklına Yada simasına aşina olursunda ismini unutursun İşte o haldeyim çok iyi tanıyıp ta unuttuğum biri var  

  Sevdim seni, çok sevdim hesapsız ve karşılıksız Severmisin benim kadar yada kırar mısın Hiç düşünmeden Bıraktım avuçlarına yüreğimi Çünkü sevmek bunu gerektirir, ben böyle severim Başka türlüsü de gelmiyor elimden Hiç düşünmedim ayrılığı.. Sen gidince ondan çok yandı canım Alışamadım da bir türlü  yokluğuna Ondan böyle sarsılışım, ondan damla damla tükenişim Ayrılmak değil bu, şimdi ölüme bir nefes kadar yakınım Oysa ruhum kadar yakındın sen bana.. Şimdi mutlu olduğumuz günler kadar uzak Vazgeçmek istiyorum bazen, seninle olan her anı unutmak Her unutmak istediğimde ondan sızlıyor bir yerim Başaramıyorum olmuyor Olmuyor işte nalet olası vazgeçemiyorum Sen  virane bir hayat bırakıp Çekip gitsen de cehennemin ta dibine Ben seni hala seviyorum unutamıyorum olmuyor işte Çok uğraştım unutmak için yırttım resimlerimizi Seni varsın diye sokaklarında terk ettim sevdiğim şehri Sana yazılmış bütün şiirlerimi yaktım Ne yapsam da Olmuyor işte lanet olası unutamıyorum seni Caner TÜRE

Bugün yedi yüz otuzuncu günü sensizliğimin Her gününde yine, yeniden ölümün kıyısından geçtiğim Beklentimin bittiği, umutlarımın son damlasını da tükettiğim Bir ihtimal vardı  bana bıraktığın oda senden vaz geçmek  Bu yedi yüz otuzuncu günün son gecesinde Uğurluyorum seni kalbimin derinliklerine Ve yedi yüz otuz gün önce bugün Bir bavul  içine doldurup bütün  kırgınlıklarımı Sılam bildiğim yüreğinden  Sonsuz bir sürgüne gönderdiğin yalnızlığımdan Benim sana vedam bu satırlar.. Hoşçakal sevdam Yokluğunun Yedi yüz otuzuncu gününün gecesinde Yine her gece olduğu gibi Gözlerim uykusuzluğa yorgun düşsün diye beklerken Canımı acıta acıta verdim kararımı Yokluğun kıyısıydı vazgeçmek ta kendisi ölümün Ben ölmeyi seçtim... Yok artık bir paket sigara ve hayalinle sabahlamak Bu gece son izlerini de siliyorum yüreğimden Bu benim vedam... hoşçakal sevdam...                                 Caner TÜRE    

Ne kadar da kolay değil mi unut demek Hiç düşünmezsin sevmeyince Altı üstü bir kelime dökülür dudağından Ne Dünyaların yıkılır, Nede kıyametler kopar yüreğinde Sen unut düşünme, isteme benden Öyle sevmişim ki seni her atışı sen Unutmak bir yana her anım sen Bedenim senin ruhum sen Ben nasıl unutayım seni Öyle kolay değil ki  Ruhundan, hayatında geçmek Evimin her köşesinde hatıralar Üstüme sinmiş kokun Yaşanmışlıklar var, ömrümde bıraktığın izler Ben nasıl unutayım seni Söyle bana sevdiğim Senden başkasını görmezden gözlerim Her dokunuşunu, her buseni özlerken bedenim Hala senden başkasının sevmeyen Adının geçtiği her an deli gibi çarparken yüreğim Söyle bana  ben seni nasıl unutayım  

Ne kadarda kolaydı senin için Sadece bir kaç kelime döküldü dudaklarından Bitti, unut dedin ve gittin, hiç düşünmedin Ben ne olurum, ne yaparım sensiz Nasihat gibiydi son sözün, Unut dedin sanki çok kolaymış gibi Dinledim sözünü.... Unut dedin ya, bak unuttum seni Kalmadı senden hiç bir hatıra, Ne gözlerin geliyor aklıma, nede hayalin Dilime yasakladım çoktan adını Yokluğun da  acıtmıyor artık  canımı Oldu son dileğin, bak unuttum seni Kolay olmadı elbet, kaç kare yemin ettim Kaç kere vazgeçtim yemininden Yanına gelip çocuk gibi ağlamak istedim dizlerinde Kaç kere elim gitti telefona duymak için sesini Kaç kere bekledim köşe başlarında,  Bir kere görmek için seni Yüreğimi ellerimle sökmek gibi bir şey seni unutmak Oldu bak istediğin Unuttum seni Seninle başlar biterdi günüm Yüzün günüme güneşim Geceme yıldızım gözlerin Dünyam senden ibaretti benim Seni unutmaksa kıyametim  Oldu bak istediği unuttum seni Aşkın yaşama sebebimdi benim Şu hayatımın anlamıydın Sen canıma candın benim Canım